Stary Ratusz w Białogardzie

Budynek wzniesiony z cegły, pokryty tynkiem, odznacza się dwuspadowym dachem z charakterystycznym naczółkiem, który jest widoczny od strony ulicy Staromiejskiej. Na osi głównego wejścia znajduje się ciekawe wstawienie wykonane z szachulca, a całość wieńczy tympanon. Portal prowadzący do piwnic, które są zarówno ceglano-kamienne, zaskakuje swoim stylem – choć może wydawać się barokowy, w rzeczywistości jest to styl pseudo-barokowy.

W 1847 roku do budynku dobudowano majestatyczną drewnianą wieżę zegarową, która posiada konstrukcję słupową i jest oszalowana deskami. Górna kondygnacja wieży otwarta jest na cztery strony świata, co pozwala na podziwianie panoramy miasta. Kondygnacje wieży rozdzielone są gzymsami, co nadaje jej lekkości i elegancji. Parter na osi wejścia zryzalitowany, a gzyms wieńczący jest bogato profilowany i silnie wysunięty, co przyciąga uwagę przechodniów.

Drzwi wejściowe charakteryzują się oryginalnym zdobieniem, co dopełnia całości niezwykłego wyglądu budynku. Przez wiele lat Stary Ratusz pełnił różne funkcje publiczne – do 1924 roku był siedzibą władz miejskich. W 1926 roku ukończono budowę Nowego Ratusza, a w następnych latach, od 1926 do 1952, budynek stał się domem muzeum. Przez kolejne lata, aż do 1998 roku, znajdowały się tam mieszkania komunalne.

Od 2004 roku, po gruntownym remoncie, Stary Ratusz ponownie zyskał znaczenie – obecnie działa jako siedziba muzeum oraz Pałacu Ślubów, co czyni go ważnym punktem na mapie Białogardu.