Mateusz Wyrwich

---

Życiorys

Mateusz Wyrwich jest absolwentem Wydziału Dziennikarstwa i Nauk PolitycznychUniwersytetu Warszawskiego, gdzie zdobył wykształcenie w 1983 roku. Swoją karierę zawodową rozpoczął w Fabryce Samochodów Osobowych w Warszawie, gdzie pracował w latach 1968–1969. Następnie, w okresie 1969–1971, angażował się w działalność Centrum Elektronicznej Techniki Obliczeniowej Przemysłu Budowlanego Etob. W kolejnych latach, od 1971 do 1973 roku, pracował w Klubie Studenckim Sigma przy Uniwersytecie Warszawskim.

W latach 1974–1977 był związany z Zespołem Opieki Zdrowotnej w Warszawie, gdzie miał możliwość pracy w Domu Opieki Społecznej im. Matysiaków. Z Telewizją Polską związał się w lat 1977–1980. Z dziennikarstwem związany jest od roku 1980, kiedy zaczął publikować w renomowanych czasopismach takich jak „Kultura”, „Literatura” oraz „Polityka”. W 1981 roku pracował jako dziennikarz w „Tygodniku Solidarność”. W okresie 1982–1989 był aktywnym uczestnikiem prasy podziemnej, pisząc dla „Tygodnika Wojennego” oraz „Samorządnej Rzeczypospolitej”, gdzie także odgrywał rolę członka redakcji zastępczej.

W latach 1988–1989 pełnił funkcję sekretarza komisji ds. samorządu terytorialnego w Komitecie Obywatelskim, współpracując z Lechem Wałęsą. Brał również udział w historycznych obradach Okrągłego Stołu, w podzespole dedykowanym samorządowi terytorialnemu. W końcu lat osiemdziesiątych, Wyrwich pisał także dla prasy polonijnej, działając głównie w Stanach Zjednoczonych.

Po 1989 roku jego działalność dziennikarska obejmowała takie tygodniki jak „Spotkania”, „Nowe Państwo”, „Przewodnik Katolicki”, „Niedziela” oraz dziennik „Życie”. W 1999 roku został odznaczony tytułem Zasłużonego Działacza Kultury, a w 2006 roku otrzymał odznaczenie Srebrnego Krzyża Zasługi z rąk Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. W marcu 2011 roku, wspólnie z żoną Joanną Łukasiewicz-Wyrwich, odmówił przyjęcia Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, który został mu przyznany przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Natomiast to odznaczenie przyjął od swojego następcy, Andrzeja Dudy, w 2016 roku. W 2023 roku otrzymał Medal „Pro Patria”, a także Krzyż Wolności i Solidarności.

Mateusz Wyrwich jest autorem ponad dwóch tysięcy reportaży prasowych, które poruszają tematy społeczne oraz historyczne. W jego dorobku znajdują się również reportaże telewizyjne, scenariusze filmowe oraz słuchowiska, z których na szczególne wyróżnienie zasługują „Gladiator” oraz „Rozgrzeszenie”, które zrealizowane zostały dla Teatru Polskiego Radia na podstawie jego własnych scenariuszy. Należy także do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

Wyrwich jest autorem wielu książek, w tym:

• Łagier Jaworzno (1995),
• Czarne i białe (2000),
• W celi śmierci (2002, wydanie II-gie 2012),
• Kapelani Solidarności 1980–1989 (t.1. 2005, t.2. 2007, t.3. 2009),
• Trzecia wojna światowa już była (2007),
• Ogłoszono mnie szaleńcem. Reportaże historyczne (2012),
• Obozy pogardy. Komunistyczne obozy represji w Polsce 1944-1956 (2015),
• Powstanie ’44. Zachowali się, jak trzeba (2017),
• Wyklęci. W celi śmierci (2019).

---

Oceń: Mateusz Wyrwich

---