Waldemar Derkacz, syn Stanisława, urodził się w 1948 roku w Białogardzie. Jest znanym oficerem Wojska Polskiego, który osiągnął stopień pułkownika.
Jego kariera wojskowa, rozpoczęta wiele lat temu, jest przykładem zaangażowania i poświęcenia w służbie narodowej.
Życiorys
Zainteresowanie wojskiem zrodziło się w 1968 roku, kiedy to Waldemar Derkacz wstąpił do armii jako podchorąży Wyższej Oficerskiej Szkoły Wojsk Inżynieryjnych. Ukończył tę szkołę w 1972 roku, osiągając wyróżnienie jako prymus. Po zakończeniu studiów rozpoczął swoją zawodową karierę wojskową, dowodząc plutonem pontonowym w 12 pułku pontonowym, stacjonującym w Szczecinie, co miało miejsce w latach 1972–1974.
Następnie, w okresie od 1974 do 1977 roku, był dowódcą kompani pontonowej w tym samym pułku. Doświadczenie zdobyte w tych latach było nieocenione, więc w latach 1977–1980 zdecydował się na dalsze kształcenie i podjął studia w Wojskowej Akademii Inżynieryjnej w ZSRR, które ukończył z wyróżnieniem.
Po powrocie z ZSRR, Derkacz kontynuował swoją służbę w 12. pułku pontonowym, gdzie pełnił funkcję starszego oficera operacyjnego od 1980 do 1981 roku, a następnie objął stanowisko szefa sztabu pułku, które zajmował do 1985 roku.
W 1985 roku, w krótkim czasie uczestniczył w kursie przeszkolenia kandydatów na dowódców pułku, organizowanym przez Centrum Doskonalenia Oficerów WP. Po ukończeniu kursu, w latach 1985–1988 prowadził 9. pułk pontonowo-technicznym Obrony Terytorialnej z siedzibą w Chełmnie, a w kolejnym roku, po przejęciu dowództwa nad 12. pułkiem pontonowo-technicznego Obrony Terytorialnej w Szczecinie, udał się na trzymiesięczny kurs doskonalący w ZSRR.
W 1991 roku, w wyniku reorganizacji, Derkacz został komendantem 12 Ośrodka Przechowywania Sprzętu w Szczecinie i pełnił te obowiązki do 1994 roku, kiedy to ośrodek został rozwiązany. Po ukończeniu tej misji, w latach 1994–1995, pracował w Wojewódzkim Sztabie Wojskowym w Szczecinie.
W 1995 roku objął funkcję komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w Gryfinie, gdzie pracował do 1998 roku. Do dnia dzisiejszego pełni funkcję naczelnika Wydziału Zarządzania Kryzysowego w Starostwie Powiatowym w Gryfinie, kontynuując swoją służbę dla społeczności lokalnej.
Awanse
W życiorysie Waldemara Derkacza szczególne miejsce zajmują rodzaje awansów wojskowych, które zrealizowano w ciągu jego kariery. Na przestrzeni lat, jego umiejętności i zaangażowanie przyczyniły się do uzyskania kolejnych stopni oficerskich.
- Podporucznik – 10 września 1972,
- Porucznik – 12 października 1974,
- Kapitan – 12 października 1978,
- Major – 12 października 1982,
- Podpułkownik – 12 października 1986,
- Pułkownik – 9 maja 1990.
Ordery i odznaczenia
Waldemar Derkacz otrzymał szereg prestiżowych odznaczeń, które są świadectwem jego wybitnych osiągnięć oraz oddania dla służby i obronności kraju. Jego zasługi zostały docenione w różnych latach poprzez nadanie mu licznych medali i krzyży.
- Złoty Krzyż Zasługi – 1988,
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1983,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 1993,
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 1981,
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 1975,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 1987,
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 1982,
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 1977,
- Medal pamiątkowy „Zasłużonemu Saperowi”.
Przypisy
- Barszczewski i Jasieński 2001, s. 184-185.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Maria von Bismarck | Maximilian Karl Friedrich Wilhelm Grävell | Ludwig Ferdinand Hesse | Mateusz Wyrwich | Otto Busse | Ewald von Massow | Leszek Sosnowski | Christian Lis | Hans Martin SchallerOceń: Waldemar Derkacz